Powiat kazimierski swoją historię zaczął 1 stycznia 1956 roku, został wtedy powołany w województwie kieleckim. Wtedy na ten region złożyły się dwa miasta, jedno osiedle oraz dwadzieścia dziewięć gromad. Po zniesieniu gromad 1 stycznia 1973 roku – reaktywowano gminy, a powiat kazimierski został podzielony na 3 miasta i 8 gmin. Obecnie w skład powiatu kazimierskiego wchodzą trzy gminy miejsko-wiejskie oraz dwie wiejskie. Siedzibą powiatu kazimierskiego jest miasto Kazimierza Wielka.
Miasto Kazimierza Wielka położone jest między Górami Świętokrzyskimi a Wyżyną Krakowsko-Częstochowską, na obszarze tak zwanej Niecki Nidziańskiej. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1320 roku. Za panowania króla Władysława Łokietka zapisana została jako „Cazimira”. Wtedy wieś była siedzibą rodziny Kazimierskich, którą otrzymali w darze od Łokietka za wierną służbę.
W 1854 roku w miejscowości powstała jedna z pierwszych w Królestwie cukrowni. Pod koniec XIX oraz XX wieku Kazimierza Wielka rozwijała się nie tylko za sprawą żyznych gleb ale również dzięki cukrowni „Łubna”.
W roku 1954 Kazimierza Wielka uzyskała status osiedla miejskiego, a pięć lat później w roku 1959 prawa miejskie. W drugiej połowie XX wieku dzięki zaangażowaniu mieszkańców oraz władz, miasto przeszło gwałtowny rozwój.
W roku 1985, Rada Państwa przyznała miastu Krzyż Partyzancki za udział mieszkańców w podziemiu antyhitlerowskim.
Obecnie Kazimierza Wielka liczy nieco ponad 5,5 tysiąca mieszkańców i jest 3. najmniejszym miastem powiatowym w Polsce.
Co warto odwiedzić w regionie?
Wieża mieszkalna w Kazimierzy Wielkiej pochodząca z roku 1888. Pomimo, że nigdy nie miała zastosowań do celów militarnych, nazywana jest także basztą lub okrąglakiem. Niegdyś w wieży znajdowały się mieszkania dla praktykantów cukrowni „Łubna”. Obecnie w budynku mieści się Muzeum Ziemi Kazimierskiej, a na szczycie wieży znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać okolicę Kazimierzy Wielkiej.
Park miejski w Kazimierzy Wielkiej z XVIII wiekuniegdyś park dworski, w latach 60. i 70. XX wieku nazywany Parkiem XV-lecia PRL. Najstarsza część parku zajmuje powierzchnię 2,5 ha. Na jego terenie znajduje się bogata kolekcja różnorodnych gatunków drzew oraz krzewów, dzięki czemu park jest ostoją dla pożytecznego ptactwa walczącego ze szkodliwymi owadami i gryzoniami. Atrakcją turystyczną są również wiewiórki, które na dobre zadomowiły się w parku miejskim.
Budynek zarządu cukrowni Łubna w stylu willi włoskiej. Cukrownia została wybudowana w 1845 roku przez Kazimierza hrabia Łubieńskiego. Była to jedna z pierwszych cukrowni za ziemiach polskich pod zaborami. Jej historia skłania, by choć na chwilę spojrzeć na tę budowlę i przenieść się myślami do czasów świetności. Obecnie w budynku znajduje się biblioteka.
Zachęcamy do zwiedzania!
Agnieszka Kowalska
